Back to basic

Een tijdje geleden plaatste ik een post op Instagram over het aantal apparaten met stekker dat ik in huis heb. Op dat moment 32 stuks. Althans, dat dacht ik. Ik kreeg er veel reacties op van volgers die ook fanatiek aan het tellen sloegen. Sommige schrokken van het feit dat zij dit aantal ver overschreden. Weer anderen waren positief gestemd omdat het bleek dat zij veel minder apparaten dan ik in hun bezit bleken te hebben. Mooi was het gesprek dat op gang kwam en de bewustwording die het teweeg bracht. Bij mijn volgers én bij mij. Ik kwam er namelijk achter dat ik zelfs nog een aantal stuks vergeten was. En dat terwijl het aantal al ver boven gemiddeld bleek te liggen. Zo vergat ik de broodrooster, staafmixer en de stofzuiger. Items die ik doorgaans veel gebruik. En waarschijnlijk daardoor over het hoofd zag. Ook de minder gebruikte apparaten in de vorm van elektrisch gereedschap vergat ik mee te tellen. Op dat moment ben ik maar gestopt met tellen. Voor even.

Ik besloot direct het gereedschap grondig uit te zoeken. Want hoewel mijn vriend noch ik geen klussers zijn lag er genoeg gereedschap om eigen klusbedrijf te beginnen. Dus besloot ik dat veel van het gereedschap en met name het elektrische gereedschap de schuur mocht verlaten. Ik doneerde het overgrote deel aan mijn vader die wel van knutselen en klussen houdt en daar ook aardig goed in is. Een klein deel bewaarde ik zelf voor de kleine klusjes die soms toch echt uitgevoerd moeten worden. Aangezien ik voor die tijd met tellen was gestopt weet ik niet hoeveel apparaten ik precies wegdeed maar wel wat ik over heb gehouden. Drie elektrische apparaten in de schuur. De boor, een lijmpistool en een schuurmachine. Precies genoeg voor de klussen die we zo nu en dan zelf aan pakken en mochten we ooit een ander apparaat nodig hebben is lenen altijd nog een optie. Bij de bouwmarkt waar volop keuze is. Of bij mijn vader waarvan ik weet dat zijn assortiment nu ook zeer uitgebreid te noemen valt.

Ook in huis ging ik aan de slag om te zien of ik misschien zonder een aantal van de apparaten zou kunnen. Ik ging de uitdaging aan om een maand lang mijn droger niet te gebruiken. Een apparaat waarvan ik dacht nooit zonder te kunnen. Toch bleek het mij vrij makkelijk af te gaan en binnen een aantal weken besloot ik hem dan ook te koop te zetten. Door het bewust om gaan met de wasgoed, kleding en handdoeken vaker dan één keer te gebruiken, produceerde ik minder was waardoor de twee wasrekken niet continu overladen hoefden te worden. Ook realiseerde ik mij dat ik alleen handdoeken, ondergoed, sokken en beddengoed droogden in de droger waarbij ophangen een heel goed alternatief is. Het is zo droog en ik heb er ruimte zat voor.

Mijn vriend wist ik zover te krijgen een percolator uit te proberen in plaats van de koffiemachine met cups die hij altijd gebruikte. Hoewel hij in het begin sceptisch was, geniet hij er nu zichtbaar van om zijn koffietje op deze slow living wijze te zetten. Misschien dat het iets te maken heeft met mijn verhaal dat Italianen met hun weelderige haardossen en laag losgeknoopte blousejes hun koffie ook zo zetten. Het blijkt een mooie manier van koffie zetten met een heel goed eindresultaat, misschien nog wel beter dan met de machine die buitenom stroom trok, ook vervuilend was door de cups en de chemische ontkalker die er zo nu en dan doorheen moest.

Als volgende project staan de vaatwasser en elektrische tandenborstel op mijn lijstje om aan te pakken. Eens zien of ik op de 32 apparaten die ik nu bezit, deze keer inclusief alle gereedschap en items die ik vergat mee te tellen, nog kan minderen. Niet zozeer om zo min mogelijk apparaten te bezitten maar om te voorkomen dat ik overbodige apparatuur in huis heb. Spullen die ruimte in beslag nemen, onderhouden dienen te worden en zorgen voor een onvoorziene kostenpost wanneer ze het op een dag begeven. En die dag komt er. Dus back to basic. Gewoon op hand afwassen met een natuurlijke spons en sopje en uit laten lekken op een houten afdruiprek. Tanden poetsen met een tandenborstel van bamboe. Zonder plastic voor de borstel zelf en de verpakking waar hij doorgaans in aangeboden wordt. Of het beter is en zo ja in welk opzicht, weet ik nog niet. Want als je net als ik het liefst afwast met de kraan open valt dat ook niet milieuvriendelijk te noemen. En van een elektrische tandenborstel is wetenschappelijk bewezen dat je tanden toch echt schoner worden en het de kans op het krijgen van gaatjes verkleint. Lastige keuzes. Want soms zijn bepaalde keuzes niet haalbaar of beter in een ander opzicht. Door ruimtegebrek, door een vol bezette werkweek, doordat de voordelen van het één niet opwegen tegen de nadelen van het ander. Dus maak je de keuzes die passen. Bij jou en je gezin. Het beste voelen en waarvan jij denkt dat ze het beste zijn. Die voor jou haalbaar zijn. Waardoor jij het gevoel hebt je steentje bij te dragen én een kwalitatief goed leven te leiden. Terug naar jou eigen basis. Naar dat waar jij gelukkig van wordt.

Voor nu was dit mijn laatste blog hier op Showhome. De komende tijd wil ik mij weer meer focussen op mijn Instagram account en het opzetten van een eigen blog. Om mijn verhaal, mijn reis en mijn ervaringen met jullie te kunnen blijven delen. Om het gesprek aan te gaan en elkaar te inspireren, motiveren en stimuleren in het leiden van een betekenisvol en duurzaam bestaan met oog en hart voor ons medemens, dieren en moeder natuur.

Liefs,

Rowena